Hindi Lang Sila Pangalan sa LibroTuwing dumarating ang huling Lunes ng Agosto, naaalala natin ang Araw ng mga Pambansang Bayani. Para sa marami, baka isa lang itong araw na walang pasok. Pero kung iisipin natin, ano nga ba talaga ang ibig sabihin nito?Madalas, kapag naririnig natin ang salitang "bayani," ang unang pumapasok sa isip natin ay sina Rizal, Bonifacio, o Mabini. Sila 'yung mga pangalan na laging nasa libro ng kasaysayan, 'yung mga mukha na nasa pera natin. Tama naman 'yun. Ibinuwis nila ang kanilang buhay, talino, at lakas para lang makamit natin ang kalayaang tinatamasa natin ngayon. Dahil sa kanila, mayroon tayong sariling watawat na iwinawagayway at pambansang awit na buong pagmamalaking inaawit.Pero sa tingin ko, hindi lang doon nagtatapos ang pagiging bayani. Ang Araw ng mga Bayani ay hindi lang para sa mga sikat na pangalan. Para rin ito sa mga bayaning hindi nakasulat sa libro—'yung mga sundalong nagbabantay sa ating mga hangganan, 'yung mga gurong nagsisikap na turuan ang mga bata sa malalayong lugar, at 'yung mga ordinaryong Pilipinong lumaban para sa tama noong mga panahong madilim ang ating kasaysayan.Sa totoo lang, sa panahon ngayon, ang dami nating pwedeng tawaging bayani. Ang mga OFW na nagsasakripisyo sa ibang bansa para sa kanilang pamilya, sila ay mga bayani. Ang mga doktor at nars na walang pagod na nag-aalaga sa mga maysakit, lalo na noong kasagsagan ng pandemya, mga bayani sila. Pati 'yung mga magulang na gumigising nang maaga at natutulog nang gabi na para lang itaguyod ang kanilang mga anak, bayani rin sila sa sarili nilang paraan.Ang pagiging bayani ay hindi lang tungkol sa paghawak ng espada o pagsulat ng nobela. Ito ay tungkol sa pagmamahal sa bayan at sa kapwa, gaano man kaliit o kalaki ang paraan. Ito 'yung paggawa ng tama kahit walang nakatingin, at 'yung pagtulong sa iba nang walang hinihintay na kapalit.Kaya sa Araw ng mga Bayani, sana alalahanin natin hindi lang ang mga bayani ng nakaraan, kundi pati na rin ang mga bayani sa ating paligid. At sana, sa ating sariling paraan, maging bayani rin tayo para sa iba. Hindi kailangang maging sikat; ang mahalaga ay may puso tayong handang tumulong at magmahal sa ating bayan.