Ang panitikan noong panahon ng katutubo ay saloobin ng pamayanan, nakaugat sa tradisyon, at ginagamit bilang gabay sa pamumuhay.Pasalin-dila (Oral Tradition) – Ipinapasa ang mga kuwento, alamat, kanta, at tula sa pamamagitan ng bibig mula sa isang henerasyon tungo sa susunod dahil wala pang pormal na sistema ng pagsulat.Nakaangkla sa pamumuhay – Kadalasang tumatalakay sa araw-araw na gawain ng mga tao tulad ng pagtatanim, pangingisda, pangangaso, at pakikidigma.May halong pananampalataya at ritwal – Konektado ang panitikan sa paniniwala sa anito, espiritu, at mga diyos. Ginagamit sa mga seremonya, panalangin, at pagdiriwang.May anyong patula at paawit – Karaniwan itong nasa anyong bugtong, salawikain, kasabihan, awiting-bayan, epiko, at alamat.Nagpapahayag ng damdamin at karanasan – Inilalarawan ang kanilang pag-ibig, takot, tapang, lungkot, at pananampalataya.