Ang pagninilay tungkol sa paniniwala at tradisyon ay pagsilip kung paano tayo hinuhubog ng ating kultura. Sa pamilya, natutunan ko ang pagdarasal bago kumain, paggalang sa nakatatanda, at pakikilahok sa pista—mga gawaing nagpapalakas ng ugnayan at pagkakaisa. Napansin ko rin na ang tradisyon ay tulay ng henerasyon: dito naipapasa ang wika, asal, at pananaw sa buhay. Gayunman, mahalagang suriin kung alin sa tradisyon ang nakakatulong at alin ang dapat baguhin—lalo na kung nakakabawas sa dignidad o oportunidad ng iba. Sa huli, pinipili kong panindigan ang mga paniniwalang nagtuturo ng pag-ibig, katarungan, at katotohanan, at isabuhay ito sa maliit na paraan araw-araw: pagiging tapat, pag-alaga sa kalikasan, at pagtulong sa kapwa. Sa ganitong paraan, ang tradisyon ay nagiging buhay na aral, hindi lamang alaala.