Ang pangunahing di-katotohanan na ipinakita sa dula ay ang mga sumusunod:Ang kapansanan ay parusa ng Diyos - Ang ina ni Boy ay naniniwala na ang kapansanan ni Tiyo Simon sa paa ay isang parusa mula sa Diyos. Ito ay isang maling pananaw na kadalasang naririnig, ngunit ipinapaliwanag sa dula na ang mga pagsubok sa buhay ay hindi laging nangangahulugang parusa.Pagsisi sa Diyos para sa mga kasawian sa buhay - Dahil sa kanyang kapansanan, si Tiyo Simon ay nawalan ng pananampalataya at sinisi ang Diyos sa kanyang sinapit. Ang dula ay nagpapakita na ang ganitong pagsisi ay isang di-makatotohanang pag-unawa sa pananampalataya, at ang mga pagsubok ay maaaring maging daan sa mas malalim na pag-unawa at pagbabago.Ang simbahan ay hindi mahalaga - Sa simula ng dula, ipinapakita ang pag-aalinlangan ni Tiyo Simon sa kahalagahan ng pagsisimba at relihiyon. Ngunit sa pagtatapos ng kwento, kinikilala niya na ang simbahan ay "hindi masamang bagay" at nagpasyang sumama sa kanyang pamangkin at hipag.