Ang paghinto ay ginagamit sa dalawang pangunahing paraan: sa pagsasalita at sa pagsusulat. Ang layunin nito ay para maging malinaw ang mensahe, makapagbigay-diin, at magkaroon ng tamang daloy ang komunikasyon.1. Sa Pagsasalita (Pause)Ginagamit ang paghinto sa pagsasalita para:Bigyang-diin ang isang salita - Ang sandaling paghinto bago sabihin ang isang mahalagang salita ay nagpapalakas sa kahulugan nito. Halimbawa: "Ang sagot ay... pag-ibig."Paghiwalayin ang mga ideya - Tinutulungan nito ang nakikinig na maintindihan kung saan nagsisimula at nagtatapos ang isang kaisipan. Halimbawa: "Pumunta siya sa palengke. (hinto) Pagkatapos, umuwi na siya."Magpakita ng emosyon - Ang haba o bilis ng paghinto ay maaaring magpahiwatig ng galit, lungkot, o pag-aalinlangan.2. Sa Pagsusulat (Punctuation)Sa pagsusulat, ang paghinto ay kinakatawan ng mga bantas. Ang bawat bantas ay may iba't ibang "haba" ng paghinto:Kuwit (,) - Para sa sandali o maikling paghinto. Ginagamit ito para paghiwalayin ang mga bagay sa isang listahan. Halimbawa: "Bumili ako ng mansanas, saging, at ubas."Tuldok (.) - Para sa ganap na paghinto. Ginagamit ito sa dulo ng isang buong pangungusap. Halimbawa: "Umuwi na si nanay."Tandang Pananong (?) at Padamdam (!) - Para rin sa ganap na paghinto, ngunit may kasamang tanong o matinding damdamin. Halimbawa: "Saan ka galing?" o "Napakaganda!"