Naniniwala ako na ang paglalagay sa tahimik ay talaga namang pinag-iisipan at pinaghahandaan. Hindi basta-basta ang desisyon na magtahimik lalo na kung may kailangang ipahayag o kung may sitwasyon na nangangailangan ng maingat na pag-iisip. Minsan, kailangang timbangin ang mga posibleng epekto ng pagsasalita o pagtahimik para hindi masira ang relasyon o para mapanatili ang kapayapaan. Kaya, ang pagtahimik ay hindi senyales ng kawalan ng opinyon o kakulangan sa tapang, kundi isang mapanuring hakbang na ginagawa nang may pag-iingat at pagpaplano[tex].[/tex]