Isang araw ng Sabado, maagang gumising si Marco upang tumulong sa kanyang lolo sa bukid. Masaya niyang pinulot ang mga nahulog na mangga habang ang kanyang lolo naman ay nagbubungkal ng lupa. Sa kalagitnaan ng kanilang gawain, biglang bumuhos ang ulan. Sa halip na mainis, nagtakbuhan silang mag-apo at naglaro sa ulan. Masarap sa pakiramdam ang bawat patak ng tubig. Pag-uwi nila, nagkuwentuhan sila habang kumakain ng mainit na lugaw. Ang araw na iyon ay hindi lamang basta pagtulong, kundi isang alaala ng kasiyahan at pagmamahalan ng mag-apo.