Ang pangunahing dahilan ng kalungkutan ni Tiyo Simon sa dula ay ang kanyang matinding pagdadalamhati at pangungulila sa kanyang namatay na asawa, pati na rin ang pagkakaroon niya ng kapansanan sa isang paa. Dahil sa mga ito, nawalan siya ng pananampalataya sa Diyos at sa simbahan, at nadama niyang malungkot, nag-iisa, at walang natuwang tao sa kanyang paligid. Ang kalungkutang ito ang nagdulot ng kanyang pagtalikod sa simbahan at sa Diyos sa simula ng kwento. Sa kalaunan, may mga pangyayaring nagdulot sa kanya ng pagbabago at muling pananalig sa Diyos.