Ang unang gumamit ng araro ay mga sinaunang magsasaka sa iba't ibang bahagi ng mundo, kabilang na ang Mesopotamia at Ehipto, mga 5500 taon na ang nakalipas. Sa Pilipinas, ang tradisyunal na araro ay kadalasang hinihila ng kalabaw o baka, at ginamit na ito bilang kasangkapan sa pagsasaka upang bungkalin at luagan ang lupa bago magtanim. Bagaman may paniwala na ipinakilala lamang ang araro sa Pilipinas noong panahon ng kolonyalismong Español, maraming ebidensya ang nagpapakita na ginamit ito ng mga sinaunang Pilipino lalo na sa mga patubigang bukirin at kapatagan.