Noong panahon ng mga diwata, sinasabi sa mga alamat at kuwentong-bayan na ang Bato ng Karunungan ay nakatago sa pusod ng isang bundok o ilalim ng dagat, karaniwang pinapangalagaan ng mga mahiwagang nilalang tulad ng diwata, engkanto, o higante.Sa ibang bersyon ng kuwento, nakalagay ito sa loob ng isang kuweba na may maraming pagsubok bago marating, at tanging ang may dalisay na puso at mabuting layunin ang makakakita at makakakuha nito.