Sa wika’y bayan ay nagkakaisa,Sa bawat dila’y dangal ay sumisinta,Diwa ng lahi’y laging sumasagisag,Nagbubuklod sa pusong walang iba.Wikang mahal ko’y sagisag ng buhay,Sa hirap-ginhawa’y laging kaagapay,Ito’y ilaw sa dilim ng paglalakbay,Hanggang sa dulo, wagas na tagumpay.Sa paaralan, tahanan, at lansangan,Wika ang tulay sa ugnayang bayan,Damdamin natin ay nagkakaugnayan,Sa salitang kay yaman at kay ganda man.Kaya’t wikang sarili ay itaguyod,Ito ang yaman na dapat ay umunlad,Ipasa sa anak at sa susunod,Upang lahi’y walang sawang sumikad.