Answer:Ang Bottom-up approach sa pagtugon sa mga isyung pangkapaligiran ay nagsisimula sa mga indibidwal, komunidad, o lokal na pamahalaan. Ang mga solusyon ay pinangungunahan mula sa grassroots level, na may partisipasyon ng mga mamamayan sa pagpaplano at pagpapatupad ng mga programa. Ang pokus ay sa direktang aksyon at pagbabago sa mga gawi at ugali ng komunidad. Halimbawa, ang isang barangay na nagpapatupad ng programa sa pag-recycle, o isang grupo ng mga mamamayan na naglilinis ng isang ilog. Samantala, ang Top-down approach ay nagmumula sa pambansang pamahalaan o mga malalaking organisasyon. Ang mga patakaran at programa ay ipinapatupad mula sa itaas pababa, na may kaunting o walang partisipasyon ng mga komunidad. Ang pokus ay sa malawakang pagbabago sa pamamagitan ng mga batas, regulasyon, at malalaking proyekto. Halimbawa, ang pagbabawal ng plastic bags sa buong bansa, o ang pagtatayo ng malalaking dam para sa power generation. Sa aking pananaw, ang mas epektibong approach ay ang isang pinagsamang Bottom-up at Top-down approach. Ang Top-down approach ay mahalaga para sa pagtatakda ng mga pambansang pamantayan at pagbibigay ng suporta sa mga lokal na inisyatibo. Ngunit, ang Bottom-up approach ay kailangan para matiyak na ang mga programa ay angkop sa konteksto ng komunidad at may suporta ng mga mamamayan. Kung wala ang partisipasyon ng komunidad, ang mga programa ay maaaring hindi epektibo o kaya ay magkaroon ng negatibong epekto. Halimbawa, ang isang pambansang programa sa pagtatanim ng mga puno (Top-down) ay magiging mas epektibo kung may kasamang programa sa edukasyon at pagsasanay sa mga komunidad (Bottom-up) upang matiyak ang pangmatagalang pangangalaga ng mga puno. Kung wala ang Bottom-up approach, ang mga puno ay maaaring mamatay dahil sa kakulangan ng pangangalaga. Sa kabilang banda, ang isang lokal na programa sa pag-recycle (Bottom-up) ay maaaring mapahusay sa pamamagitan ng suporta mula sa pambansang pamahalaan (Top-down) sa anyo ng pondo, teknolohiya, o pagsasanay. Sa madaling salita, ang isang komprehensibo at sustainable na solusyon sa mga isyung pangkapaligiran ay nangangailangan ng pagtutulungan ng lahat ng sektor ng lipunan, mula sa mga indibidwal hanggang sa pambansang pamahalaan. Ang pagsasama ng Bottom-up at Top-down approaches ay magbibigay ng mas malawak at matagalang epekto.