Sa panahon ng pananakop ng mga Kastila, maraming Pilipino ang nawalan ng kalayaan ngunit hindi ng pag-asa. Tulad ng kasabihang “Ang buhay ay may layunin, kung aalisin mo ito wala nang halaga, ang kumilos ay ano pa,” ang mga Pilipino ay patuloy na kumilos para sa mithiin ng kalayaan. Kahit tinanggalan sila ng karapatang mamuno, ginamit nila ang wika, panitikan, at lihim na samahan upang isulong ang layunin. Ang mga rebolusyonaryo ay nagsulat ng mga pahayagan at tula upang gisingin ang diwa ng kababayan. Sa kabila ng hirap, nanatili silang matatag, ipinapakita na ang buhay na walang layunin ay walang saysay—at ang layuning iyon ay ang kalayaan ng bayan.