Maraming pangkat etnolinggwistiko sa Pilipinas dahil sa ilang mga salik na nag-ambag sa pagkakaiba-iba ng mga tao batay sa kanilang wika, kultura, kasaysayan, at heograpikal na lokasyon. Ang Pilipinas ay isang arkipelago na binubuo ng mahigit 7,000 na pulo, kaya ang natural na paghihiwalay sa pagitan ng mga pulo ay nagresulta sa pag-usbong ng iba't ibang mga pangkat ng tao na may kanya-kanyang wika at kultura. Bukod dito:Ang bawat pangkat etnolinggwistiko ay may sariling wikang ginagamit, kultura, tradisyon, at paniniwala, na nagiging batayan ng kanilang pagkakakilanlan.Ang iba't ibang heograpikal na kinalalagyan tulad ng bundok, lambak, at mga pulo ay nagdulot ng pagkakaroon ng magkakaibang komunidad na unti-unting nagkaroon ng natatanging katangian sa wika at kultura.Sa kasaysayan, ang migrasyon at pakikipag-ugnayan sa iba't ibang mga pangkat ay nagdagdag pa sa dami at pagkakaiba ng mga etnolinggwistikong grupo sa bansa.Ang Pilipinas ay bahagi rin ng rehiyong Austronesian, kung saan maraming grupo ng tao ang naglalakbay at nanirahan sa mga pulo, kaya nagkaroon ng mas maraming pangkat batay sa wika at etnisidad.