Ang pamahalaang rebolusyonaryo ay isang uri ng pamahalaan na itinatag matapos ang isang rebolusyon o malakas na pagbabago sa sistema ng pamumuno. Pangunahing layunin nito ang makamit ang soberanya o kalayaan ng bansa mula sa mananakop o dating mga namumuno.Sa konteksto ng Pilipinas, ang pamahalaang rebolusyonaryo ay pinamunuan ni Emilio Aguinaldo noong 1898, na nagtatag ng isang pamahalaan upang palitan ang pamumuno ng Espanya. Ito ay pansamantalang pamahalaan na nagpapatupad ng mga pagbabago upang ihanda ang pagtatayo ng isang bagong sistema ng pamahalaan at makamit ang kalayaan ng bansa.Ang uri ng pamahalaang ito ay maituturing na diktatoryal sa simula, dahil ang isang tao (halimbawa, si Aguinaldo) ang may pangunahing kapangyarihan, ngunit ang layunin nito ay ang makamit ang pambansang kalayaan at soberanya. Kasama sa pamahalaang ito ang pagtatatag ng mga sangay ng pamahalaan tulad ng ehekutibo, lehislatibo (kongreso), at iba pa, na naglalayong mag-organisa ng bansa sa panahon ng rebolusyon.