Ang unang saknong ng elehiya ay karaniwang nagpapahayag ng lungkot, paggunita, o pagdadalamhati sa pagkawala ng isang mahal sa buhay. Sa elehiya ni Ram (kung ito ay tumutukoy sa akda na "Elehiya kay Ram"), ang unang saknong ay pambungad sa damdamin ng pagkabigla o pangungulila.Halimbawa ng pakahulugan:Kung binanggit sa unang saknong ang katahimikan o alaala ng namayapa, ibig sabihin nito ay nagsisimula nang ipakita ng may-akda ang emosyon ng pagkawala, at paghahanda sa mambabasa sa mas malalim pang damdamin sa susunod na mga taludtod.