Sa Pilipinas, ang mga pangkat-etnolinggwistiko tulad ng Tagalog, Ilocano, Visaya, at mga katutubong grupo ay may mga sinaunang paniniwalang animismo, kung saan naniniwala sila sa mga espiritu ng kalikasan at mga ninuno. Nang dumating ang mga Kastila, karamihan ay naging Katoliko, lalo na sa Luzon at Visayas. Sa Mindanao, nanatili ang Islam sa mga grupong gaya ng Tausug, Maranao, at Maguindanao.Sa Indonesia, ang mga pangunahing pangkat-etnolinggwistiko tulad ng Javanese, Sundanese, at Balinese ay may magkakaibang pananampalataya. Bagamat karamihan sa populasyon ay Muslim, lalo na ang mga Javanese at Malay, may mga lugar tulad ng Bali na nananatiling Hindu. Mayroon ding mga Kristiyano at Buddhist na pangkat, na nagpapakita ng pagkakaiba-iba sa relihiyon ng bansa.Sa Brunei, halos lahat ng mamamayan ay Muslim, lalo na ang Malay na pangunahing pangkat-etnolinggwistiko. Ang Islam ay hindi lamang relihiyon kundi bahagi ng batas at pamahalaan. Bago dumating ang Islam, may mga tradisyonal na paniniwala rin ang mga ninuno ng Brunei gaya ng pagsamba sa kalikasan at mga espiritu.Ang tatlong bansang ito ay nagpapakita kung paanong nagbabago at naghahalo ang relihiyon at paniniwala depende sa kasaysayan, kolonisasyon, at lokal na kultura ng kanilang mga etnolinggwistikong grupo.Let me know if you need more help! If this helps, feel free to mark it Brainliest