Isinulong ang pagkakapantay-pantay sa Kartilya ni Bonifacio sa pamamagitan ng pagtuturo na ang lahat ng tao, anuman ang kanilang estado sa buhay, ay may pantay na karapatan at dangal. Itinuturo nito na hindi batayan ang yaman, edukasyon, o katayuang panlipunan upang igalang ang isang tao, kundi ang kanyang pagkatao at kabutihang-loob. Sa ganitong paraan, pinanday nito ang diwa ng pagkakapantay-pantay bilang mahalagang salik sa pagkamit ng tunay na kalayaan.[tex][/tex]