Ang export-oriented growth ay isang estratehiya kung saan ang pangunahing layunin ng produksyon ay para sa pag-export o pagbebenta sa pandaigdigang merkado. Ginamit ito ng mga bansang tulad ng South Korea, Singapore, at Vietnam upang pabilisin ang paglago ng kanilang ekonomiya. Sa halip na ituon lamang sa lokal na merkado, pinahusay nila ang kalidad ng produkto, binaba ang buwis sa exporters, at lumikha ng mga special economic zones. Sa ganitong paraan, nakalikha sila ng maraming trabaho, nakakuha ng foreign currency, at napanatili ang kompetisyon sa global market. Sa Pilipinas, bahagi rin ito ng mga estratehiya ngunit may mga hamon sa logistics, korapsyon, at kakulangan sa suporta para sa maliliit na exporters.