Ang Bell Trade Act ay isang batas na ipinasa ng Kongreso ng Estados Unidos noong 1946 bilang kondisyon para sa pagkuha ng tulong pinansyal sa Pilipinas pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Tinatawag din itong Philippine Trade Act, at naglatag ito ng mga patakaran sa kalakalan at ekonomiya sa pagitan ng Pilipinas at Estados Unidos.Paano ito nakaapekto sa kalayaan ng ekonomiyang PilipinoLimitadong kontrol sa kalakalan – Pinilit ng batas ang Pilipinas na payagan ang pantay na kalakalan sa mga produktong Pilipino at Amerikano, kaya’t hindi ganap na malaya ang Pilipinas sa pagtatakda ng sariling taripa o proteksyon para sa sariling industriya.Parity Rights – Binuksan nito ang mga karapatan ng mga Amerikano na magmay-ari at mag-operate ng mga likas-yaman at negosyo sa Pilipinas, na naglimita sa ekonomiyang pambansa.Pagsuko sa economic sovereignty – Dahil sa mga kondisyon, naging kontrolado ang ekonomiya ng Pilipinas ng mga interes ng Amerika, kaya hindi ganap na nakapagtayo ng sariling mga industriya at negosyo.Pagbagal ng industriyalisasyon – Nahirapan ang Pilipinas na umunlad nang malaya sa industriya dahil sa kompetisyon at dominasyon ng mga Amerikanong kumpanya.Kontrobersyal at pagtutol – Maraming Pilipino ang tumutol sa Bell Trade Act dahil sa pakiramdam na ito ay pagbalik sa isang anyo ng kolonyalismo.Sa madaling salita, bagamat nakatulong ang Bell Trade Act sa pagbangon ng ekonomiya pagkatapos ng digmaan, nilimitahan nito ang kalayaan ng Pilipinas na paunlarin ang sariling ekonomiya nang malaya mula sa impluwensya ng Estados Unidos.[tex][/tex]