Ang Alamat ng Bohol ay isang kwento na nagpapaliwanag kung paano nabuo ang pagkakakilanlan ng Bohol bilang isang makasaysayang lugar, partikular sa ritwal na "Sandugo" o pagsasanib ng dugo. Sa alamat, ang mga dayuhang datu ay dumating sa Bohol dahil sa mga alitang pulitikal sa kanilang pinanggalingan. Nang dumating sila, may tensyon at takot sa pagitan ng mga lokal na pinuno at mga dayuhan, dahil hindi alam ng mga lokal kung mapagkakatiwalaan ang mga datu.Ang pangunahing suliranin ay ang pagdududa ng mga lokal na pinuno sa intensyon ng mga datu. Gayunpaman, sa pamamagitan ng pag-uusap at negosasyon, napagkasunduan nila na gawin ang Sandugo—isang ritwal ng pagsasama ng dugo. Ang Sandugo ang naging kasukdulan ng kwento, na simbolo ng kapayapaan, pagkakaibigan, at alyansa sa pagitan ng mga datu at lokal na pinuno.Dahil dito, naging maayos ang relasyon ng dalawang grupo, at ang isla ng Bohol ay naging kilala hindi lang bilang isang lugar ng kasaysayan, kundi bilang isang simbolo ng pagkakaisa at kapayapaan. Sa katapusan, ang Bohol ay umunlad at naging makasaysayan dahil sa Sandugo, na naging bahagi ng kanilang kultura at kasaysayan.Ang alamat na ito ay nagbibigay ng aral tungkol sa pagtitiwala, pakikipagkasundo, at kapayapaan sa kabila ng pagkakaiba ng mga tao.