salaysay kaypilandok and batingaw
Answer (1)
Answer:Sa gitna ng kagubatan, kung saan naglalakbay ang hangin sa mga sanga ng puno at nag-aawitan ang mga ibon, naninirahan ang isang matalinong pilandok. Siya ay kilala sa kanyang katalinuhan, pagiging mapanlikha, at pagiging mapaglaro. Ngunit isang araw, nakilala niya ang isang malaking batingaw na may malakas na tinig at malalakas na pakpak. Ang batingaw ay kilala sa kanyang pagiging mapagmataas at mapag-angkin. Nais niyang kontrolin ang buong kagubatan at gawing alipin ang lahat ng hayop. Nang marinig ni Pilandok ang balita, alam niyang kailangan niyang gawin ang lahat para malabanan ang batingaw. Isang araw, nagkita ang dalawa sa tabi ng isang batis. "Pilandok," sabi ng batingaw, "ako ang hari ng kagubatan. Ikaw ay maliit at mahina. Sumuko ka na sa akin at maging alipin ko." Ngunit si Pilandok ay hindi natakot. "Bakit ako susunod sa iyo?" tanong niya. "Mas malaki ka sa akin, ngunit hindi ibig sabihin na mas malakas ka." Nainggit ang batingaw sa sagot ni Pilandok. "Ha! Tingnan natin kung gaano ka katalino," sabi niya. "Kung kaya mong talunin ako sa isang hamon, hahayaan kitang mabuhay. Ngunit kung matatalo ka, ikaw ay magiging alipin ko." Pumayag si Pilandok sa hamon. "Ano ang hamon mo?" tanong niya. "Kailangan mong makuha ang aking singsing na ginto na nakasabit sa tuktok ng pinakamataas na puno sa kagubatan," sabi ng batingaw. "Kung makuha mo ito, ikaw ang mananalo." Alam ni Pilandok na hindi niya kayang umakyat sa pinakamataas na puno. Ngunit alam din niya na ang batingaw ay mapagmataas at madaling lokohin. "Sige, tatanggapin ko ang iyong hamon," sabi ni Pilandok. "Ngunit kailangan kong magkaroon ng isang araw para makapaghanda." Pumayag ang batingaw. Naisip niya na madali lang ang hamon para kay Pilandok. Naglakad na ang batingaw palayo, at naiwan si Pilandok na nag-iisip ng paraan para manalo. Naisip ni Pilandok ang mga hayop sa kagubatan. Alam niya na ang mga unggoy ay mahusay na umakyat ng puno. Kaya, hinanap niya ang mga unggoy at sinabi sa kanila ang kanyang plano. "Mga kaibigan," sabi ni Pilandok, "kailangan ko ng tulong ninyo. Kailangan kong makuha ang singsing ng batingaw na nakasabit sa tuktok ng pinakamataas na puno. Kung makukuha ko ito, matatalo ko siya at hindi na niya tayo mapapaalipin." Pumayag ang mga unggoy na tulungan si Pilandok. Nang sumunod na araw, umakyat ang mga unggoy sa pinakamataas na puno at kinuha ang singsing ng batingaw. Nang makita ng batingaw na nawala ang kanyang singsing, nagalit siya. Hinanap niya si Pilandok at sinabi, "Pilandok, ikaw ay isang mandaraya! Hindi mo kaya na makuha ang aking singsing!" "Hindi ako mandaraya," sagot ni Pilandok. "Ang mga unggoy ang kumuha ng iyong singsing. Hindi ba't sinabi mo na ang sinumang makakakuha ng iyong singsing ang mananalo?" Hindi makapagsalita ang batingaw. Naisip niya na talagang matalino si Pilandok. Nahiya siya sa kanyang pagmamataas at pagiging mapag-angkin. Mula noon, hindi na muling nagtangka ang batingaw na kontrolin ang kagubatan. At si Pilandok ay naging bayani ng lahat ng hayop sa kagubatan.
