Salaysay: Anak ng PasigSa tabi ng ilog Pasig, isang tahimik na bayan ang umusbong, puno ng mga alaala at kwento ng pag-asa at pagsusumikap. Dito, isinilang si Alon, isang batang may pangarap na isang araw ay maging isang guro. Mula sa murang edad, nasaksihan ni Alon ang hirap ng buhay sa kanilang komunidad. Sa mga pag-uusap ng kanyang mga magulang, narinig niya ang mga kwentong puno ng sakripisyo at pagsisikap upang maitaguyod ang kanilang pamilya.Si Alon ay lumaki sa ilalim ng mga punong mangga, kung saan siya'y naglaro at nag-aral kasama ang kanyang mga kaibigan. Ang kanyang mga mata ay nagniningning tuwing siya'y nakakatanggap ng mga aklat mula sa kanyang guro sa paaralan. Sa bawat pahina ng kanyang mga aklat, nagbubukas ang isang bagong mundo na puno ng kaalaman at imahinasyon. Pinangarap niyang balang araw ay makapag-aral sa isang magandang paaralan at makamit ang kanyang mga pangarap.Ngunit sa likod ng kanyang ngiti, may mga pagsubok na kinaharap si Alon. Madalas niyang makita ang kanyang ina na naglalaba sa ilalim ng araw at ang kanyang ama na nagtatrabaho bilang isang karpintero. Nakita niya ang hirap at pagod ng kanyang mga magulang, kaya't nagpasya siyang magsikap. Pinagsikapan niyang makakuha ng mataas na marka sa paaralan, at kahit na minsan ay nadidiscourage, hindi siya nawalan ng pag-asa.Isang araw, nang makauwi siya mula sa paaralan, may magandang balita ang kanyang ina. Nakakuha siya ng scholarship para sa isang prestihiyosong paaralan sa lungsod. Tumalon sa saya si Alon, dahil sa wakas, nakuha niya ang pagkakataong makamit ang kanyang mga pangarap. Ngunit hindi siya nakalimot sa kanyang mga ugat. Alam niyang kahit gaano siya kalayo, dala-dala niya ang puso ng kanyang bayan sa Pasig.Sa kanyang pag-aaral sa lungsod, nakilala niya ang iba’t ibang tao mula sa iba't ibang lugar. Sa kabila ng lahat ng pagbabagong kanyang naranasan, palagi pa rin siyang bumabalik sa kanyang bayan. Naging inspirasyon siya sa mga kabataan sa Pasig, at madalas siyang nag-organisa ng mga libreng tutorial sa mga batang nangangailangan.Dahil sa kanyang pagsisikap at dedikasyon, hindi nagtagal ay nakapagtapos siya ng kolehiyo at naging guro. Ang kanyang kwento ay naging simbolo ng pag-asa para sa mga kabataan sa Pasig, at pinatunayan niya na ang mga pangarap ay kayang makamit kahit gaano pa man kahirap ang simula. Sa kanyang pagtuturo, lagi niyang sinasabi, “Ang mga pangarap ay hindi natatapos, kundi nag-uumpisa sa ating mga puso.”Si Alon, ang anak ng Pasig, ay naging inspirasyon sa marami, at ang kanyang kwento ay patunay na sa kabila ng mga hamon, ang pag-asa at determinasyon ay nagdadala ng liwanag sa madilim na daan.KonklusyonAng kwento ni Alon ay kwento ng bawat Pilipinong lumalaban sa hamon ng buhay. Isang paalala na ang mga pangarap ay hindi lamang para sa atin kundi para rin sa ating mga pamilya at komunidad. Sa bawat hakbang, nawa’y dala natin ang pagmamahal at pagkilala sa ating mga pinagmulan, katulad ng anak ng Pasig.