tula tungmol sa pagkamahinahon
Answer (1)
PagkamahinahonSa ilalim ng malamig na buwan, Sa silong ng kadiliman, Tulad ng dagat sa kanyang kapanatagan, Nagmumuni-muni ang kaluluwa ng mapayapa.Ang hangin, dahan-dahan ang pag-agos, Bumabati ng walang ingay, Dinala ang mga lihim ng kaharian ng katahimikan, Kung saan ang bawat galaw ay may balanse’t linaw.Ang puno, kahit naguguluhan ng hangin, Ay hindi nauupos sa kanyang pagkamahinahon, Ang mga sanga ay nagpapahinga, Sa paghubog ng kanyang sariling pag-unawa.Sa buhay, sa mga pagsubok at pakikibaka, Ang tahimik na isipan ang naghahari, Hindi magalit, hindi magmadali, Tulad ng masilayan ang araw sa kanyang pag-ahon.Ang pagkamahinahon ay ang lihim na kapangyarihan, Kaya’t kahit sa mga bagyo ng buhay, Maging tulad ng dagat o puno, Makamtan ang kapayapaan, sa kalmado’y magtagumpay.
