"Alamat ng Lamesa ni Guro"Noong unang panahon, sa isang bayan sa paanan ng bundok, may isang maliit na paaralan na puno ng buhay at pag-asa. Ang paaralang ito ay tinutulungan ng isang magaling na guro na tinatawag na Guro Lila. Isang araw, sa gitnang tag-init, nagkaroon ng isang malakas na bagyo na nagdulot ng malaking pinsala sa paaralan. Nasira ang mga dingding, at maraming kagamitan ang nagkalat.Sa kabila ng mga pagsubok, hindi nawalan ng pag-asa si Guro Lila. Sa gitnang pagkakasira, may nakita siyang isang malaking piraso ng kahoy na naiiwan sa ilalim ng mga rubble. Nagpasya siya na gamitin ito bilang lamesa para sa kanyang silid-aralan. Nagtayo siya ng lamesa mula sa piraso ng kahoy na ito, at ipinahayag sa kanyang mga estudyante na ang lamesa ay magiging simbolo ng pagtitiyaga at pag-asa.Tuwing nakaupo ang mga estudyante sa lamesa, sinasabi ni Guro Lila ang alamat na ito: "Ang lamesa na ito ay gawa mula sa kahoy na nasira ng bagyo ngunit muling binuo upang maghatid ng kaalaman. Ito ay simbolo ng pag-asa at katatagan—kapag tayo'y nahaharap sa pagsubok, tulad ng lamesang ito, dapat tayong muling bumangon at magsikap upang makamit ang tagumpay."Mula noon, ang lamesa ni Guro Lila ay naging mahalagang bahagi ng paaralan, hindi lamang dahil sa kanyang pisikal na anyo kundi dahil sa kwento ng kanyang pagbuo, na patuloy na nagbibigay inspirasyon sa mga estudyante na huwag mawalan ng pag-asa kahit sa mga pinakamahihirap na panahon.CARRY ON LEARNING