Ang wika ay pangunahing sandata ng isang lipunan sa pagpapahayag ng mga ideya at damdamin. Ang kalayaan sa pagpapahayag ay isa sa mga pinakamahalagang karapatan ng tao, at ito ay malapit na kaugnay ng wikang ginagamit sa lipunan. Kapag malaya ang isang tao na gumamit ng wika para ipahayag ang kanyang mga saloobin, siya ay may tunay na kapangyarihan na makibahagi sa mga usaping pampubliko at personal.Sa Pilipinas, mahalaga ang paggamit ng wikang Filipino at mga katutubong wika upang mapalawak ang akses sa kalayaan sa pagpapahayag. Kung ang isang tao ay kinakailangang gumamit ng banyagang wika upang maipahayag ang kanyang mga damdamin o hinaing, nagiging limitado ang kanyang kakayahan na magpahayag ng tunay at tapat. Mas epektibo ang pagpapahayag kapag ang ginagamit na wika ay pamilyar at nauunawaan ng nagsasalita at ng mga tagapakinig.Ang wikang mapagpalaya ay nagbibigay ng oportunidad sa bawat isa na magsalita ng malaya, anuman ang kanyang kalagayan sa lipunan. Ito ang nagbibigay daan sa isang mas makatarungang lipunan kung saan ang bawat tao ay may boses at may kakayahang baguhin ang kanyang kapalaran at kinabukasan.