Bakit ba ang pag-ibig parang gabi, madilim pero puno ng bituin?""Bakit kailangang masaktan bago matuto? Dahil minsan, ang sakit ang nagtuturo sa atin.""Bakit sa bawat pag-ibig may lungkot? Dahil ang lungkot ay bahagi ng tunay na pagmamahal.""Bakit sa tuwing umuulan, ang sakit ay bumabalot sa puso? Dahil ang ulan ay nagpapalamlam ng mga sugat sa puso.""Bakit kailanman hindi tayo nagtatagpo sa tamang panahon? Dahil minsan, ang tamang panahon ay kailangang hintayin at paghirapan.""Sa'n tayo pupunta matapos ang lahat ng ito? Sa'n tayo magtatapos kung hindi natin alam kung saan nagsimula?""Sa'n kaya ako makakahanap ng kahulugan ng pag-ibig? Sa'n ito matatagpuan kung palagi na lang itong bigo?""Sa'n ang dulo ng lahat ng ito? Sa'n mauuwi ang mga pangarap na hindi natutupad?""Sa'n ka pupunta sa mga sandaling hindi mo alam kung saan mo gustong pumunta? Sa'n ka dadalhin ng agos ng buhay?""Sa'n ba ko nagkulang? Sa'n ba ako naging mali? Sa'n ba nag-umpisa ang pagkakamali?""Kailan ba matatapos ang sakit? Kailan ba babalik ang ligaya sa puso kong sawi?""Kailan kaya mawawala ang mga luha? Kailan darating ang mga ngiti sa mga labi?""Kailan mo mararamdaman ang tunay na pagmamahal? Kailan mo matututunan ang tamang pag-ibig?""Kailan ba masisilayan ang bukas na puno ng pag-asa? Kailan ba magkakaroon ng liwanag sa dilim na landas?""Kailan mawawala ang sakit? Kailan magsisimula ang bagong simula?"