sumulat ng tekstong naratibo tungkol sa Mapag mahal na Ina
Answer (2)
Answer:Sa gitna ng maingay at masikip na palengke, nakita ko siya. Isang matanda, nakasuot ng simpleng damit, ang mukha ay may mga guhit ng panahon, ngunit ang mga mata ay nagniningning ng kabaitan. Hawak-hawak niya ang isang basket na puno ng sariwang prutas, ang bawat isa ay maingat na napili at hinugasan. Nilapitan ko siya at nagtanong, "Manang, magkano po ang isang kilo ng mansanas?" Ngumiti siya, ang ngiti ay parang sinag ng araw na sumisilip sa ulap. "Aba, apo, hindi naman mahal ang mga mansanas ko. Pambili ka lang ng isang piraso ng tinapay." Napatingin ako sa kanyang mga kamay. Magaspang at puno ng peklat, bakas ng mga taong ginugol sa pagtatrabaho. Ngunit ang kanyang mga mata, ang mga iyon ay naglalaman ng isang malalim na karunungan at pagmamahal. "Manang, bakit po kayo nagtitinda pa sa edad niyo? Hindi na po ba kayo nagpapahinga?" "Apo, hindi naman ako nagpapahinga. Ang pagtitinda ay paraan ko para makatulong sa pamilya ko. At saka, masaya naman ako rito. Nakikita ko ang mga tao, nakakausap ko sila, at nakakapagbigay ako ng saya sa kanilang mga puso." Naantig ako sa kanyang mga salita. Ang kanyang pagmamahal sa pamilya at ang kanyang kagalakan sa pagtulong sa iba ay tunay na nakakahawa. "Manang, salamat po sa inyong kabaitan. Bibili po ako ng isang kilo ng mansanas." "Naku, apo, huwag ka nang mag-alala. Libre na yan para sa iyo. Para sa iyong kabaitan." Nagulat ako. Ang kanyang kabaitan ay mas malaki kaysa sa anumang bagay na kaya kong ibigay. "Manang, hindi po ako tatanggap ng libre. Bibili po ako ng dalawang kilo." "Naku, apo, huwag ka nang makulit. Tanggapin mo na ito bilang regalo." Sa huli, umalis ako sa palengke na may dalawang kilo ng mansanas at isang puso na puno ng paggalang at paghanga. Ang matandang babae, ang Mapagmahal na Ina, ay nagturo sa akin ng isang mahalagang aral: ang pagmamahal ay ang pinakamahalagang kayamanan, at ang pagtulong sa iba ay ang pinakamagandang paraan para maipakita ito. Sa tuwing makakakita ako ng mansanas, maaalala ko ang kanyang ngiti, ang kanyang kabaitan, at ang kanyang pagmamahal. At sa tuwing makakakita ako ng isang taong nangangailangan, gagawin ko ang aking makakaya para makatulong, tulad ng ginawa niya sa akin.
okay na po ba yan?sana makatulong.
