Ang wika ay higit pa sa isang simpleng kasangkapan ng komunikasyon; ito ay isang makapangyarihang instrumento ng pagpapalaya. Sa pamamagitan ng wika, naipapahayag natin ang ating damdamin, kaisipan, at mga adhikain. Sa isang lipunan, ang pagkakaroon ng malayang pagpapahayag gamit ang wika ay nagiging daan upang ang bawat indibidwal ay makibahagi sa mas malawak na diskurso at magkaroon ng pantay na pagkakataon upang maipahayag ang kanilang saloobin.Ang konsepto ng "wikang mapagpalaya" ay tumutukoy sa kakayahan ng wika na magbukas ng mga pinto para sa mas malalim na pag-unawa at pagkakaintindihan. Sa pamamagitan ng paggamit ng sariling wika, mas naipapahayag ng mga tao ang kanilang tunay na damdamin at kaisipan, nang walang balakid na nagmumula sa dayuhang wika o banyagang konsepto. Halimbawa, sa Pilipinas, mahalaga ang pagpapahalaga sa wikang Filipino at iba pang katutubong wika sapagkat ito ang tunay na boses ng sambayanan. Sa pamamagitan ng paggamit ng mga ito sa edukasyon, pamahalaan, at iba pang aspeto ng buhay, mas nagiging inklusibo ang lipunan—nagkakaroon ng pagkakataon ang bawat mamamayan, maging sino man sila, na makibahagi sa pagbuo ng bansa.Ngunit hindi natatapos ang pagiging mapagpalaya ng wika sa pambansang konteksto lamang. Ang wika rin ay isang kasangkapan para sa personal na kalayaan. Sa isang indibidwal na antas, ang kakayahang makapagsalita at makapagpahayag ng damdamin ay nagbibigay sa atin ng pagkakataon na ipahayag ang ating mga karapatan, ipaglaban ang ating mga adhikain, at tumindig laban sa mga opresyon. Sa mga lipunang may malalim na problema ng diskriminasyon at pagsikil sa kalayaan ng pagpapahayag, ang pagpapaunlad ng wikang mapagpalaya ay mahalaga upang itaguyod ang isang makataong pakikitungo sa bawat isa.Gayundin, ang pagkilala at paggalang sa iba't ibang wika ng iba’t ibang grupo ay isang pagpapakita ng paggalang sa karapatang pantao. Ang pagkakaroon ng mga programang sumusuporta sa mga wika ng mga katutubo ay hindi lamang sumasalamin sa pagpapahalaga sa kultura kundi nagbibigay rin ng pagkakataon sa mga grupong ito na mapaunlad ang kanilang komunidad at maitawid ang kanilang mga hangarin gamit ang kanilang sariling wika.Sa pagtatapos, ang wika ay isang mapagpalaya sapagkat ito ang nagiging daan upang ang bawat indibidwal, anuman ang antas sa buhay o ang pinagmulan, ay magkaroon ng boses. Ang paggamit at pagpapahalaga sa sariling wika, pati na sa iba’t ibang wika sa isang lipunan, ay isang hakbang patungo sa mas makatarungan at pantay na mundo. Ang wikang mapagpalaya ay nagsusulong ng karapatan, pagkakapantay-pantay, at tunay na kalayaan ng bawat isa.